چو ایران نباشد تن من مباد

سلام

ممنون از همه دوستانی که لطف میکنن و نوشته های ما رو میخونن و تشکر از همه عزیزانی که نظرشون رو چه مثبت و چه منفی برای ما میفرستن و ما رو با راهنماییهای دوستانشون دلگرم میکنن.

انتظار نداشتم که پست قبلی من تا این اندازه بحث برانگیز بشه. اما بعد از خوندن دو سه تا کامنت اول متوجه شدم که این قصه احتمالا سر دراز خواهد داشت. ازونجایی که حجم کامنتهای ایندفعه به نسبت زیاد شده بد ندیدم که تو یه پست جداگانه گفتگو رو ادامه بدم.

احسان عزیز احساس بسیار خوبیه وقتی که اطرافیان تورو با گذشتت مقایسه کمنن و بگن بهتر شدی. امیدوارم همینطور باشه. به هر حال ممنون که وبلاگ ما رو میخونی...
نیما جان تو هم که همیشه لطف داری و کاریت نمیشه کرد رفیق. از تو هم ممنون. مسعود هم که همیشه با انرژی و روحیه بخشه.
و اما اصل مطلب:
دوست عزیز! من هم همانند شما معتقدم که یکی دیگه از مشکلات ما اینه که همه چیز رو کلی میبینیم و تعمیم میدیم. و چه خوب بود که این رو هم در پست قبلی میذاشتم.
من جایی نگفتم که مطلقا بمبگذار غیر مسلمون نداریم و یا کشور مسلمان نشین غیر مرفه نداریم. من مطالب رو در قالب سوال مطرح کردم که همه با هم ذهنمون رو مرور کنیم. تا ببینیم از میان دهها بمبگذاری که میشنویم چند درصد عاملین مسلمونن؟
بگذریم ازینکه تعریف اسلام و مسلمون چیه چون هر کدوم از ما تعریفی جداگانه داریم و بازکردن بحث در این مجال نمیگنجه.
من به شخصه به یاد ندارم که در مورد یه بمبگذاری شنیده باشم که عاملینش اسما مسلمون نباشن. حتی در سرزمین ۷۲ ملت هند!
شماها شاید به یاد داشته باشید اما چند درصد؟ چند درصد کشورهای مسلمانی که میشناسین در رفاهن؟چند درصد حقوق زن توشون معنی داره؟
باز هم ممنون از گوشزد کردن این نکته که ما خیلی وقتا از الف و ب صحیح ث رو نتیجه میگیریم که ربطی به الف و ب نداره!
هر چند که متوجه نشدم که این نکته ناقض کدام قسمت از نوشته های من بود؟ الف ها و ب هایی که من مطرح کردم مشکلاتی بود که حتی به تایید شما ما ایرانیها داریم. و ث نتیجه چیزی نبود جز پذیرفتن این حقیقت که باید اونها رو بپذیریم و در رفعشون کوشا باشیم.

نگار عزیز بسیار ممنون از مطلبی که نوشتی.
در تاریخ کهن ما هیچ هشیاری نمیتونه شک کنه و گواه این مدعا ستونهای همیشه استوار تخت جمشیدند. منظور من هم از تمدن همونطور که شما اشاره کردی شهرنشینی بود نه تاریخ شهر نشینی. من تمامی حرفهای شمارو کمابیش قبول دازم و اونا رو خیلی متضاد با نوشته های خودم نمیبیم.

همه جای دنیا مردم خوب و بد وجود داره چه ایران چه امریکا و یا هر کجای دیگه ای. آیا در جایی از نوشته هایم این حقیقت را در مورد ایران نقض کردم؟
در خیلی نقاط دنیا از توریستها زیاد پول میگیرن و جهانگردی رو به یه صنعت تبدیل کردن. بدون اینکه سرویسهای خدماتی رو با هم مقایسه کنیم آیا اون کشورها هم داعیه مهماننوازترین بودن رو دارن؟ سابقه گروگانگیری و زندانی کردن توریستها رو چطور؟
خیلی از کشورها هم مثل ما قهرمانان پهلوان منش داشتند و دارند. آیا اونها هم به همون اندازه ما ادعا دارند؟ دوپینگی چطور؟
در مورد انگلیس و ایتالیا مثال بدی زدید. تماشاگران اونا در بدی شهره آفاقن. من هم خودمون رو با اونا مقایسه نکردم چون باور دارم که بهتر از بدترین بودن دال بر بهترین بودن نیست.
صرف نظر ازینکه داشتن اولین توریست زن فضانورد واقعا افتخاری ملی محسوب میشه و یا اینکه داشتن چهارمین زبان فعال اینترنتی چیزی رو ثابت میکنه یا نه (برزیل هم فعالترین کاربران رو داره) مطلب رو کوتاه میکنم:

هدف من از نوشتن مطلب قبلی کوچک شمردن داشته هامون نبود. هدف من آگاه شدن از نداشته هامون بود.
اینکه ما نباید مشکلاتمون رو پشت ادعاهای توخالی بپوشونیم. اینکه باور کنیم نه تنها در خیلی موارد اول نیستیم بلکه خیلی وقتها بسیار عقب تر از کشورهایی هستیم که نیمی از ما ادعا ندارند.
باز هم ممنون از نظرات سازندتون.

با مدّعی مگویید ، اسرار عشق و مستی
تا بی خبر بمیرد در درد خودپرستی

عاشق شو ار نه روزی ، کار جهان سرآید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

دوش آن صنم چه خوش گفت ، در محفل مُغانم
با کافران چه کارت ، گر بت نمی پرستی


خوش باشین
میلاد