تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل

واقعا باید سرمون رو بالا بگیریم و افتخار کنیم به ایرانی بودنمون. به ایرانی که وزیر کشورش با عنوان دکترا کارش رو شروع می کنه و بعد کاشف به عمل می آد که دیپلم ردی بوده. به ایرانی که رئیس جمهورش به تحصیلات به چشم کاغذ پاره نگاه می کنه. به کابینه ای که ....

هرچقدر بیشتر فکر می کنم بیشتر متوجه می شم که چرا مدرک باید در چشم یه نفر کاغذ پاره باشه.

بیاید عادلانه فکر کنیم. اگه من دیپلم هم نداشته باشم و بعد یه مقاله بدم که مدرک دکترا بگیرم، اونم افتخاری، دنبال چی هستم؟ علم؟ اگه من بخوام خودم رو بچپونم تو آدمای صاحب نظر که بعدا آویزون بشم از پله قدرت، به چی احتیاج دارم؟ علم؟ اگه من نصف عمرم رو توی مزرعه و پشت تراکتور گذرونده باشم و بخوام بیام در مورد سیاست های نفتی و هسته ای نظر بدم و سفیر و کاردار بشم، چه طور توانایی هام محک زده میشه؟ با علم؟ خدایی با یه کاغذ پاره کار راه می افته ... باور نمی کنید؟ شازده از سال 58 فوق لیسانس بوده و درس می داده و پست و مقام داشته ... تازه بدون کاغذ پاره ... با کاغذ پاره هم که وزیر کشور شد ... یکم دیگه تلاش می کرد فکر کنم ظهور می کرد!

آقایون یا نمی دون آکسفورد کجاس، یا فکر می کنن بایگانی اش با زغال کار می کنه، یا فکر می کنن سیستم آموزشی اش مثه سیستم آموزشی مملکت خودمونه.

متاسفم ... متاسفم که ایران امروزی اینقدر داره به شعور مردمش سیلی می زنه ... متاسفم!

نیما