Presentation

سلام به همه ی دوستای بسیار بسیار عزیزم. شرمنده که دیر شد اما باور کنید که وقت زیاد پیدا نمی کنم. درگیر یه Presentation برای جمعه هستم که باید خوب از آب در بیاد. تا حالا 4بار توی کلاس این ترم presentation دادم و هربار 1.5 ساعت. برای دوستانی که مشتاق هستن بیان اینجا بد نیست فکر کنن چند مرده حلاج هستن و آیا می تونن 1.5 ساعت برا استاد و شاگرد ها داستان ببافن یا نه!

آقایون و خانوما، comment های شما بسیار به من انرژی داد. از همتون خیلی خیلی ممنون. خدایی وبلاگی که خواننده نداره، یا خواننده هاش کامنت نمیذارن، نوشتن هم نداره!

ممنون که تولدم و تبریک گفتید. خیلی لطف کردید. اینجا هم خیلی از بچه ها زحمت کشیده بودن

اما بذارید اول به comment ها جواب بدم:

وقتی علی رضوانیان گل، پیر وبلاگ، میگه خوب نوشتی یعنی دیگه کلاهت و بنداز بالا. یحیی صفی آریان عزیز و همسر گلش فرانک(درست گفتم؟)، نوید (یار دبستانی من) و فرنگیس مهربان وقتی وبلاگ آدم و می خونن باید کلی کیف کنی و در عین حال مواظب باشی که سوتی نوشتاری ندی.

محمود پورعلی عزیز هم برای رو به راه کردن وبلاگ و اطمینان از اینکه اولین بار همه چیز درست بود خیلی کمک کرد. ممنون محمود جان

Jedidi Nezhad که دلم هم برا خودش و هم برا سنگ زدنش کلی تنگ شده. مرسی برا مطلب زیبات از شریعتی .... نه رفیق من جاهای دیگه هم رفتم .... (خیلی منحرفی!!) منظورم کنار غازها بود!

امیر پذیرایی گل و هادی امیری عزیز! چطورین؟؟؟؟؟ کجایین؟؟؟ هادی یه عکس از آخرین وضعیت موهات برام بفرست تا منم یکی برات بفرستم! کانادا دارن دنبال زمین هاکی می گردن ببینیم من انتخاب میشم یا تو!

مهدی جوادی و خانومش که برا تولدم کلی منو شرمنده کردن. بازم ممنون!

مجید رزم آرای خودمون ..... تورو با تلفن حالتو می گیرم.

ارادتمند حاج صابر عزیز هم هستیم حسابی. هل انت مزدوج؟ دل ما اندازه ی پیکو پردازنده شده برات حاجی!

احسان حسن زاده ی عزیز. خیلی خیلی ممنون برا کامنتت رفیق. بابا هر روزupdate کن کدومه!!! می خوای بندازنمون بیرون از دانشگاه؟ راستی احسان جان: می خواستم جواب سوال هایت را بگویم. اما وقتی یادم آمد که مَشتی غضنفر این نامه را برایت فرستاده بود.... قول داد در نامه های بعدی برایت کم کم بنویسد.

زینب موسویان عزیز، علی عزیز مرسی که سر زدین!

زیبای عزیز و آتوسای مهربان و اون رفیق گلی که برام نوشته بود زن نداره و من نباید اشتباه کنم! مرسی که سر زدید. دلم براتون تنگ شده خیلی. به عمه ها، خاله ها، دایی ها، شوهر عمه ها، عمو، پسر عمو، اصغر آقا بستنی فروش و همه ی اهل محل خیلی سلام برسونید

اما تشکر ویژه از دکتر حمید ضرابی زاده ... من چی بگم؟ فقط اینکه دوستی با حمید عزیز برا هر کسی افتخاره..... آقا ما اینجا منتظریما!

آخر از همه هم نگار خانوم، آبجی کوچیکه، و بابا و مامان عزیزم. دلم براتون تنگ شده خیلی. بازهم غضنفر بلد نبود مهبت را چتور بنویسد. با عرذ معزرط!

گفتم Presentation؛ بد نیست یادی از اولین Presentation خودم کنم. دوستایی که دانشگاه همدان بودن فکر می کنم داستان صحبت من بعد از قهرمانی روبوسینا تو مسابقات آمریکای 2004 یادشون هست. من که جلو 500 نفر حرف زده بودم فکر می کردم جلو 5نفر حرف زدن که کاری نداره. بابا اسلایدهای به این باحالی آماده کردم، مطالب هم که کاملا بلدم ..... خوب یا علی دیگه!

رفتم دانشگاه و شروع کردم به خوندن اسلایدها. همه چی مرتبه؟ آره بابا .... حله. هم کلاسی ها و استادم اومدن. خوب ....

استادم : Dear Nima, Please Start….

من : Sure!

ترجمه ی اولین Presentation من به فارسی:

"خوب، می خوام در مورد سیستم های هوشمند صحبت کنم! ما یک سیستم هوشمند هستیم که باید در همه موارد درست بود. روشهای متعددی در اینجا هست. من برای اینکه شما بهتر متوجه می شوید از یک مدل سخاوتمندانه(1) شروع می کنم. کلا تمام سیستم های امن در این راه از یک روش دارن. ما یک اتومبیل داریم که رشته ها را گرفت و تحلیل می کند..."

یه نگاه به چهره بچه های کلاس می کنم. همه کج و کوله. استادم هم LapTop خودش و باز می کنه و شروع می کنه email چک کردن. واقعا چقدر Presentation من برا همه مفیده! به ساعت نگاه می کنم هنوز 5 دقیقه از زمان رفته و من باید 25 دقیقه دیگه حرف بزنم. دونه های عرق و پشت گردنم حس می کنم که میرن پایین و می رسن به نوکه انگشت پام. البته مطمئن نیستم این که رسید نوک پام همون بود که از پشت گردنم راه اقتاد!

آقا تصمیم می گیرم سیستم و عوض کنم. اسلاید و عوض میکنم، لبخند میزنم که یعنی همه چی تحت کنترله. با دست اسلاید و نشون می دم. خودتون که سواد دارین.... بخونین دیگه. منم اینجا براتون شکلک در میارم که سرتون گرم بشه.....

30 دقیقه تموم میشه. همه دارن چرت می زنن. استادم سرشو از رو LapTop بلند می کنه!

استادم : Nima, It was good.

من که یه دوش عرق گرفتم هم تو دلم می گم برو بابا حال داری!

(1) I used generous instead of general!!